[Blog] Politici als voorbeeld voor de bevolking of juist andersom?

De afgelopen weken heb ik meerdere malen het gezegde ‘E kuchu a korta’mi’ –het mes heeft mij gesneden- gelezen op social media in het kader van de politieke ontwikkelingen op ons eiland. Tevens heb ik een zeer interessante blog van Elodie Eloise gelezen, genaamd ‘het mes heeft mij gesneden’, waarin de link wordt gelegd tussen de huidige ontstane politieke situatie en het nemen van de verantwoordelijkheid hierin door de politiek. Of liever gezegd: het gebrek hieraan.

En dit deed mij nadenken. Hoe zit het eigenlijk met de rest van het eiland als het gaat om het nemen van verantwoordelijkheid? En dan komen we al snel uit bij de term persoonlijk leiderschap.

Vaak wordt persoonlijk leiderschap afgedaan als een ‘vage, zweverige’ term of alleen in de context gezien van organisaties. Een treffend voorbeeld hiervan is een manager van een organisatie, die toen wij in een discussie over leiderschap verwikkeld raakten, opmerkte: “ja ja, leiderschap, leiderschap, wat hebben we daar nou aan? Echt zo’n modewoord. Niet iedereen kan een leider zijn in een organisatie”. Waarbij ik antwoordde: “dat kan kloppen, maar je kan wel degelijk bewust zelf sturing geven aan je eigen leven. En dát noemen we nou persoonlijk leiderschap.” Hij keek me een beetje verward aan en liet het gesprek voor wat het was.

Leiderschap –ook in een organisatie- begint bij persoonlijk leiderschap. Concepten als ‘Lead by Example’ –leiden door het goede voorbeeld te geven- vloeien allen hieruit voort. Want hoe wil jij een leider, een inspirator en een voorbeeld zijn in een organisatie als jij je niet bewust bent van jouw eigen drijfveren, jouw persoonlijke missie? Velen kunnen managen, maar weinigen zijn hierin een leider.

Bij persoonlijk leiderschap gaat het erom hoe jij jouw eigen leven leidt en niet lijdt. Met andere woorden, bewust, verantwoordelijk leven, waarbij JIJ degene bent die de regie van jouw leven in handen heeft en behoudt–ownership-. De basis van dit concept is zelfkennis.

Zelfkennis betekent niet alleen dat jij jouw kwaliteiten en talenten kunt benoemen, maar zeker ook jouw ontwikkelpunten, die jou tevens helpen om jouw persoonlijk leiderschap verder te ontwikkelen. De volgende elementen zie je vaak terugkomen:

1. Het gaat in eerste instantie om het ‘waarom’ –purpose-: waarom doe jij wat jij doet? Wat wil je ermee bereiken?
2. Wat zijn jouw waarden? Wat drijft jou?
3. Wat zijn jouw kwaliteiten en jouw talenten?
4. Hoe gepassioneerd ben jij in hetgeen je doet?
5. Hoe draag jij bij aan onze samenleving?
6. Welke acties onderneem jij om jouw gestelde doelen te bereiken?
7. Neem jij verantwoordelijkheid voor situaties waar jij je in bevindt (zelfreflectie)?

Er wordt vaak geroepen dat de politiek het voorbeeld dient te zijn voor onze samenleving. Dat is zeker zo, maar aan de andere kant zijn ook de politici het product van deze zelfde samenleving. Een samenleving waar vaak juist geen verantwoordelijkheid wordt genomen voor situaties die zich voordoen en zelfreflectie in vele situaties ontbreekt.

Inderdaad mag je van politici verwachten dat zij zich actief hebben ontwikkeld op het gebied van persoonlijk leiderschap, waarbij bovengenoemde elementen zeker niet mogen ontbreken. Dit leidt onmiskenbaar tot leiders die echt sturing kunnen geven aan ons land. Echter, dit neemt niet weg dat wij als bevolking ook onze eigen verantwoordelijkheid hierin hebben.

Als wij het tij willen keren dienen we dus te beginnen bij onszelf. Dit geldt niet alleen voor de jeugd, maar zeker ook voor de volwassenen. Hoe ontwikkelen wij ons als samenleving op het gebied van persoonlijk leiderschap – bewuste keuzes, zelfreflectie, waarden, verantwoordelijkheid nemen, ownership-? En dan maakt het mij niet uit of je het persoonlijk leiderschap wilt noemen of een andere hippe term.

Vingertje wijzen naar de politiek alleen heeft geen zin. Laten wij het omdraaien. Wij moeten ons zelf verder blijven ontwikkelen tot een nog krachtigere, inspirerende bevolking. Vol met leiders die op eigen constructieve wijze bijdragen aan de ontwikkeling van ons land. En zo worden wij dan een voorbeeld voor onze politici. Lead by example, maar dan andersom.

Anders zal het mes ons blijven snijden.

Foto: Onze krachtige, inspirerende bevolking van Curaçao!
Met dank aan de modellen: Sigmara en Edbert.